Świadczenie przedemerytalne

Łacińskie słowo „emerere” oznacza „zasłużyć”. Zgodnie ze znaczeniem słowa powinniśmy więc emeryturę traktować jako coś, na co zasłużyliśmy. Kiedyś nazywano ją „rentą starczą”. Dzisiaj nie używa się tego określenia choćby dlatego, że biorąc pod uwagę średnią długość życia. wielu pracowników przechodzących na emeryturę trudno nazwać starcami.
Emerytury jako bankowe zabezpieczenie kapitałowe istniały już w Europie w XVI wieku. Oczywiście nie miały one charakteru powszechnego.
Obecnie w większości cywilizowanych państw świata zaopatrzenie emerytalne pracowników jest powszechne i jest jednym z ważniejszych osiągnięć w obszarze praw pracowniczych.
W Polsce emerytem można zostać w wieku 60 lat, gdy jest się kobietą, a 65 gdy mężczyzną.
W Europie najdłużej na emeryturę pracuje się w Wielkiej Brytanii – 68 lat bez względu na płeć. Najmłodszych emerytów mają Rosja, Białoruś i Ukraina – kobiety 55, mężczyźni 60 lat.
Przejście na emeryturę nie zawsze jest jednak możliwe ze względu na różne okoliczności powodujące niemożność świadczenia pracy do ustawowego wieku emerytalnego. Osób, które nie mają tego wieku nie pozostawia się jednak bez wsparcia. Można skorzystać z tak zwanego świadczenia przedemerytalnego.
Co to jest świadczenie przedemerytalne?
To świadczenie finansowe przyznawane osobom znajdującym się w wieku przedemerytalnym, które z racji wieku nie mogą znaleźć pracy. Świadczenie przedemerytalne przyznaje się na czas oczekiwania na emeryturę.
Kto może dostać świadczenie przedemerytalne?
Aby otrzymać świadczenie emerytalne trzeba spełnić zazwyczaj warunki wieku oraz stażu pracy. Obecnie w Polsce świadczenie to przysługuje następującym grupom osób:
1. Zwolnionym z powodu likwidacji lub niewypłacalności pracodawcy, pod warunkiem pracy u tego pracodawcy przez okres co najmniej 6 miesięcy. Dotyczy to kobiet mających co najmniej 56 lat i 20 lat stażu pracy i mężczyzn odpowiednio 61 i 25. W przypadku stażu pracy 34 lata dla kobiet i 39 dla mężczyzn przepis stosuje się bez względu na wiek.
2. Zwolnionym z przyczyn dotyczących zakładu pracy.
Trzeba w tym zakładzie przepracować co najmniej 6 miesięcy; kobiety muszą mieć wiek 55 i staż 30 lat, mężczyźni 60 i 35.
W przypadku stażu dla pań 35 i panów 40 nie stosuje się kryterium wieku.
3. Rencistom, którzy utracili prawo do renty.
Dotyczy to tych, którzy rentę pobierali przez co najmniej 5 lat, a po jej ustaniu przez 30 dni byli zarejestrowani w Urzędzie Pracy. Kobiety powinny mieć ukończony 55 rok życia i 20 – letni taż pracy. a mężczyźni 60 lat i 25 stażu.
4. Pobierającym świadczenia pielęgnacyjne, specjalne zasiłki opiekuńcze lub zasiłki dla opiekuna, gdy prawo do tych zasiłków wygaśnie. Osoby te powinny świadczenie pobierać przez co najmniej 365 dni i mieć: 55 lat i 20 stażu kobiety. 60 lat i 25 stażu mężczyźni.
5. Ogłaszającym upadłość działalności gospodarczej.
Działalność musiała być prowadzona przez minimum 24 miesiące. Dotyczy kobiet od 56 roku życia mających staż pracy 20 lat oraz mężczyzn powyżej 61 roku ze stażem co najmniej 25 lat.
Świadczenie otrzymuje się po uprzednim złożeniu wniosku do ZUS.
Ile wynosi świadczenie przedemerytalne? Od 1 marca 2018 roku jego obowiązuje zasiłek w wysokości 1070,99 zł.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here